SOWA OPAC : Miejska Biblioteka w Mszanie Dolnej

Książka

W koszyku

oceń

Liberum veto / Zbigniew Wójcik. - Kraków : Krajowa Agencja Wydawnicza, 1992. - 71, [1] s. : faks., fot., portr. (w tym kolor.) ; 27 cm.

(Dzieje narodu i państwa polskiego ; II-28)

Autor

Wójcik Zbigniew (1922-2014).

Temat

Liberum veto.

Liberum veto (łac. wolne nie pozwalam), zasada ustrojowa Rzeczypospolitej Obojga Narodów, dająca prawo każdemu z posłów biorących udział w obradach sejmu do zerwania ich i unieważnienia podjętych na niej uchwał. Dość powszechnie, choć niesłusznie, uważa się, że po raz pierwszy zerwał Sejm używając liberum veto poseł trocki Władysław Siciński (klient hetmana wielkiego litewskiego - Janusza Radziwiłła) w 1652. Jednak w rzeczywistości Siciński nie zgodził się jedynie na kontynuowanie obrad sejmu poza prawnie przewidziany czasem 6 tygodni. Dopiero w 1669 w Krakowie zerwania obrad dokonał poseł kijowski Adam Olizar, natomiast w 1688 roku zerwano sejm przed obraniem marszałka, czyli przed formalnym ukonstytuowaniem się sejmu. Ogółem w XVII-XVIII wieku sejm zerwano 73 razy. W pierwszej połowie XVIII wieku Sejmy zrywano często, natomiast po roku 1764 liberum veto wyszło praktycznie z użycia: zasada jednomyślności nie dotyczyła bowiem sejmów skonfederowanych, posłowie zawiązywali więc konfederację na początku obrad, aby zapobiec ich zerwaniu. Skonfederowany był też sejm grodzieński w 1793, który zatwierdził II rozbiór Rzeczypospolitej oraz traktaty z Rosją i Prusami na życzenie zaborców. Liberum veto zostało zniesione przez Konstytucję 3 Maja, która wprowadziła zasadę większościową na stałe.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Dorośli

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(438) (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliogr. s. 72.